Απαιτούνται μεγαλύτερες προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα, για την προώθηση μιας κουλτούρας εγγραμματισμού στον τομέα της υγείας, προκειμένου να προωθηθεί η ισότιμη πρόσβαση στην παροχή φροντίδας υγείας για όλους/ες, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων σε ευάλωτες καταστάσεις. Στην πράξη, αυτό σημαίνει την ανάπτυξη δημόσιας πολιτικής σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Αυτό απαιτεί επίσης διατομεακή συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς (ομάδες συμφερόντων, συνασπισμούς, συμμαχίες, δίκτυα κ.λπ.) και ανάπτυξη ικανοτήτων στις υγειονομικές αρχές και τα συστήματα για την ενίσχυση των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού.