για την πληροφόρηση δημόσιων αξιωματούχων σχετικά με τις υποχρεώσεις του Κράτους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Το παρόν εγχειρίδιο αποσκοπεί στο να παράσχει πληροφορίες και πρακτική καθοδήγηση σε αξιωματούχους των Συμβαλλομένων Κρατών στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής καλούμενη στο παρόν «η Σύμβαση») προκειμένου να είναι καταρτισμένοι για να σέβονται τα δικαιώματα (με βάση τη Σύμβαση) των ανθρώπων τους οποίους αντιμετωπίζουν, να πληρούν τις υποχρεώσεις (με βάση τη Σύμβαση) του Κράτους και έτσι, στο βαθμό που είναι δυνατό, να αποφεύγουν τυχόν παραβιάσεις της Σύμβασης.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ

Το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται πρωταρχικά σε αξιωματούχους,οι οποίοι εργάζονται στο δικαστικό σύστημα και σε εκείνους που φέρουν την ευθύνη για την εκτέλεση των νόμων ή για τη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας. Ειδικότερα, το παρόν εγχειρίδιο θα περιλαμβάνει (χωρίς να περιορίζεται σε) αστυνομικούς, σωφρονιστικούς υπαλλήλους, αξιωματούχους αρμόδιους για θέματα μετανάστευσης και εργαζόμενους σε ασφαλή ψυχιατρικά ιδρύματα ή άλλα ιδρύματα που παρέχουν περίθαλψη σε πρόσωπα που ανήκουν σε ευαίσθητες ομάδες.
Γενικότερα, το παρόν εγχειρίδιο απευθύνεται επίσης σε οποιονδήποτε αξιωματούχο βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με το κοινό κατά τρόπο που εγείρει πιθανά ζητήματα δικαιωμάτων με βάση τη Σύμβαση, όπως για παράδειγμα κοινωνικοί λειτουργοί, ληξίαρχοι και λειτουργοί σε υπηρεσίες χορήγησης αδειών / εγκρίσεων.
Δεν απευθύνεται σε δικαστές, δικηγόρους ή ανώτερους δημοσίους υπαλλήλους αλλά σε εκείνους που βρίσκονται «στην αιχμή του δόρατος».   Δεν προϋποθέτει νομικές γνώσεις.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ

  • Ένας οδηγός των δικαιωμάτων που χορηγούνται από τη Σύμβαση και τα Πρωτόκολλα της και οι αντίστοιχες υποχρεώσεις του Κράτους, με τη σειρά με την οποία εμφανίζονται οι διατάξεις. (Προσοχή: Όπως αναφέρθηκε παραπάνω στο παρόν, δεν συμμετέχουν όλα τα Κράτη σε όλα τα Πρωτόκολλα. Στην Ενότητα ΙΙΙ αναφέρεται η θέση, ακριβώς τη στιγμή δημοσίευσης στον τύπο, σχετικά με το ποιος δεσμεύεται από τι). Οι διατάξεις αυτές που προκύπτουν πολύ συχνά κατά την εργασία των αξιωματούχων για τους οποίους έχει γραφτεί το παρόν εγχειρίδιο, καλύπτονται με περισσότερες λεπτομέρειες από εκείνες που προκύπτουν σπάνια. Το  εγχειρίδιο δεν αποσκοπεί στο να καλύψει όλα τα πιθανά ζητήματα, όπως θα έκανε ένα νομικό εγχειρίδιο, αλλά επικεντρώνεται επιλεκτικά στα πιο σημαντικά και σε εκείνα που απαντώνται συχνότερα.

  • Ερωτήσεις και πίνακες ελέγχου (check lists) που τονίζουν τα σημεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν για να βοηθήσουν τους αξιωματούχους να αποφασίσουν εάν προκύπτει ένα πιθανό ζήτημα με βάση τη Σύμβαση, καθώς και ένα διάγραμμα ροής (flowchart).

Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

Η Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (όπως είναι ο επίσημος τίτλος της Σύμβασης) είναι μια διεθνής συνθήκη (treaty) ανάμεσα στα Κράτη Μέλη (47 την τρέχουσα περίοδο) του Συμβουλίου της Ευρώπης (που δεν θα πρέπει να συγχέεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση). Το Συμβούλιο της Ευρώπης δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μια διεθνής οργάνωση που ασχολείται με την προάσπιση της Δημοκρατίας, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των κανόνων δικαίου. Η Σύμβαση υιοθετήθηκε το 1950.
Τα Κράτη δεσμεύονται να πληρούν τις υποχρεώσεις τους με βάση τη Σύμβαση, όταν καθίστανται συμβαλλόμενα μέρη κατόπιν επικύρωσης. Όλα τα Κράτη Μέλη έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση.
Υπάρχουν ορισμένα προαιρετικά Πρωτόκολλα στη Σύμβαση, τα οποία συμπληρώνουν τις διατάξεις της με προσθήκη στα ουσιώδη δικαιώματα τα οποία εγγυάται η Σύμβαση. Τα Κράτη Μέλη δύνανται να επιλέξουν εάν αποδέχονται όλα τα προαιρετικά Πρωτόκολλα επικυρώνοντάς τα, ενώ δεν έχουν αποδεχτεί όλα τα Κράτη Μέλη όλα τα προαιρετικά Πρωτόκολλα. Θα πρέπει να ελέγξετε ποια προαιρετικά Πρωτόκολλα έχουν επικυρωθεί από το Κράτος σας στην ιστοσελίδα του Γραφείου Συνθηκών (Europe Treaty Office website) του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Please note: We invite you to send us any suggestions that may improve the content or the presentation of this website. Please feel free to fill in this information on the contact form provided for this purpose.

 

 

 

Επιστροφή Απαγορευση της σκλαβιας, δουλειας και της καταναγκαστικης εργασιας

Ο όρος «δουλεία» σημαίνει «τη θέση ή την κατάσταση ενός προσώπου στο οποίο ασκούνται σε ένα πρόσωπο όλες ή κάποιες από τις εξουσίες που συνδέονται με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας». Σε μια υπόθεση στην οποία ένα νεαρό κορίτσι που μεταφέρθηκε από την χώρα όπου γεννήθηκε αναγκάστηκε να εργάζεται πολλές ώρες χωρίς να λαμβάνει οποιαδήποτε πληρωμή για μια οικογένεια και αναγκάστηκε να ζει στο σπίτι της οικογένειας αυτής χωρίς να έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις συνθήκες ζωής της, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν ήταν σκλάβα (επειδή δεν αποτελούσε «ιδιοκτησία» της οικογένειας) αλλά βρισκόταν υπό καθεστώς δουλείας (Siliadin v. France) 34. επειδή ο τόπος κατοικίας και εργασίας της είχαν επιβληθεί σε αυτήν ενάντια στη θέλησή της.

«Καταναγκαστική ή υποχρεωτική εργασία» είναι η περίπτωση κατά την οποία ένα πρόσωπο, το οποίο οφείλει να εργάζεται ή να παρέχει υπηρεσίες υπό την απειλή τιμωρίας. Η παράγραφος 3 του Άρθρου 4 αναφέρει τρεις περιπτώσεις οι οποίες δεν θεωρούνται καταναγκαστική ή υποχρεωτική εργασία.

  • Α) εργασία που πραγματοποιείται από φυλακισμένους στα πλαίσια νόμιμης κράτησης αυτών
  • Β) στρατιωτική θητεία (ή οποιαδήποτε αναγνωρισμένη υπηρεσία που ισοδυναμεί με αυτή)
  • Γ) εργασία που αποτελεί μέρος των κανονικών υποχρεώσεων ενός πολίτη (όπως για παράδειγμα καθήκοντα ενόρκου)

Μια θετική υποχρέωση διεξαγωγής έρευνας μπορεί να προκύψει επίσης, ειδικά σε περιπτώσεις εμπορίας ανθρώπων και οικιακής δουλείας. Η έρευνα πρέπει να πληροί τις ίδιες προϋποθέσεις διαφάνειας, αποτελεσματικότητας και ανεξαρτησίας που αναφέρονται αναλυτικά στα Άρθρα 2 και 3 (δείτε παρ. 23 παραπάνω στο παρόν).

Download the abstract

  • Diminuer la taille du texte
  • Augmenter la taille du texte
  • Imprimer la page