për të informuar zyrtarët publikë mbi detyrimet që i rrjedhin shtetit nga Konventa Evropiane e të Drejtave të Njeriut

Ky instrument shpjegues ka për qëllim t’u ofrojë zyrtarëve të shteteve palë në Konventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut (më poshtë “Konventa”) informacion dhe udhëzime praktike për t’i pajisur ata me informacionin e nevojshëm për të respektuar të drejtat e njeriut të parashikuara në Konventë gjatë ushtrimit të detyrës, për të përmbushur detyrimet e shtetit që rrjedhin nga Konventa dhe, në këtë mënyrë, për të shmangur shkeljet e Konventës sa më shumë të jetë e mundur.

Kujt i drejtohet ky instrument shpjegues?

Instrumenti shpjegues u drejtohet kryesisht zyrtarëve që punojnë në sistemin e drejtësisë dhe personave përgjegjës për zbatimin e ligjit ose mohimin e lirisë së një personi. Më specifikisht, këta zyrtarë përfshijnë (por nuk kufizohen vetëm tek) policët, oficerët e burgjeve, oficerët e migracionit dhe punonjësit në institucionet psikiatrike, ose në institucionet e tjera që ofrojnë kujdes për personat vulnerabël.

Më gjerësisht, instrumenti shpjegues i drejtohet po ashtu çdo zyrtari që ndërvepron me publikun në mënyra që ngrenë çështje potenciale të të drejtave të Konventës, si për shembull punonjësit socialë, sekretarët dhe zyrtarë të autoriteteve licencuese.
Ky instrument shpjegues nuk është hartuar për gjyqtarët, avokatët ose për nëpunësit e lartë civilë, por për zyrtarët që janë "në skajin më delikat". Ai u drejtohet personave që nuk kanë njohuri ligjore të mëparshme.

Instrumenti shpjegues përmban posaçërisht:

  • Një udhërrëfyes për të drejtat që jepen nga Konventa dhe Protokollet e saj dhe detyrimet korresponduese të Shtetit, duke u munduar të ndjekë rendin e dispozitave në këto dokumente. Dispozitat të cilat dalin më shpesh në punën e zyrtarëve për të cilët është hartuar ky dokument janë trajtuar në shumë më tepër detaje sesa dispozitat që hasen më rrallë. Instrumenti shpjegues nuk synon të mbulojë të gjitha çështjet e mundshme, siç do të bëhej nga një tekst ligjor, por përqendrohet në mënyrë selektive tek çështjet më domethënëse dhe më shpesh të hasura.
  • Pyetjet dhe listat e çështjeve që duhet të kontrollohen nënvizojnë pika për t’u shqyrtuar, për t’u ardhur në ndihmë zyrtarëve që të vendosin nëse del një çështje potenciale mbështetur në Konvetë apo jo.

Konventa dhe si funksionon ajo

Konventa për të Drejtat dhe Liritë Themelore të Njeriut (titulli zyrtar i Konventës) është një traktat ndërkombëtar ndërmjet shteteve anëtare (aktualisht 47) të Këshillit të Evropës (institucion i cili nuk duhet të ngatërrohet me Bashkimin Evropian). Këshilli i Evropës është kirjuar pas Luftës së Dytë Botërore si organizatë ndërkombëtare për promovimin e demokracisë, të drejtave të njeriut dhe shtetit të së drejtës. Konventa është miratuar në vitin 1950. Shtetet janë të detyruara të respektojnë Konventën kur ato bëhen palë në Konvetë nëpërmjet ratifikimit të saj. Të gjitha shtetet anëtare e kanë ratifikuar Konventën.

Konventa ka disa Protokolle opsionale, të cilët i plotësojnë dispozitat e Konventës duke shtuar të drejta substantive që garantohen nga Konventa. Shtetet antare mund të vendosin nëse të pranojnë protokollet opsionale që garantohen nga Konventa. Shtetet anëtare mund të përzgjedhin t’i pranojnë protokollet opsionale nëpërmjet ratifikimit të tyre. Jo të gjitha shtetet palë i kanë pranuar të gjitha protokollet opsionale. Duhet të kontrolloni në faqen e internetit të Këshillit të Evropës (Europe Treaty Office website) për të parë se cilët Protokolle janë ratifikuar nga shteti juaj.

Ju lutem mbani parasysh: Ne ju ftojmë të na dërgoni sugjerime që mund të përmirësojnë përmbajtjen ose prezantimin e kësaj faqeje interneti. Ju lutem jepni informacion në formularin e kontaktit të dhënë për këtë qëllim.

 

 

 

Back Liria e shprehjes

Paragrafi 1 thotë: "Çdokush ka të drejtën e lirisë së shprehjes. Kjo e drejtë përfshin lirinë e mendimit dhe lirinë për të marrë ose për të dhënë informacione dhe ide pa ndërhyrjen e autoriteteve publike dhe pa marrë parasysh kufijtë. Ky nen nuk i ndalon Shtetet që t’u kërkojnë ndërmarrjeve të transmetimit audioviziv, televiziv ose kinematografik të pajisen me licensë".

Liria e shprehjes është themeli i demokracisë dhe është çelësi i gëzimit të shumë të drejtave të tjera. E drejta e mbrojtur shprehet shumë gjerësisht, duke shkuar shumë përtej lirisë së shtypit. Ajo mbulon ligjërimet politike, ligjërimet tregtare dhe shprehjen artistike. Gjykata ka theksuar rëndësinë e saj kushtetuese dhe është shprehur se ndërhyrja mund të justifikohet vetëm nga nevoja të domosdoshme dhe që përjashtimet duhet të interpretohen ngushtë. Ajo është shprehur po ashtu se shprehja e mbrojtur nga paragrafi 1 përfshin "jo vetëm idetë që janë favorizuese ose që konsiderohen si jo të dëmshme … por edhe idetë që fyejnë, shokojnë ose shqetësojnë shtetin ose çdo sektor tjetër të popullsisë ". Pra, opinionet që mund të konsiderohen si fyese dhe arti që mund të konsiderohet si i pahijshëm në parim mund të shprehen dhe të shfaqen, në varësi të përjashtimeve të cilësuara në paragrafin 2, të cilat nuk duhet të interpretohen ngushtë. Prezumimi është në favor të shprehjes së lirë.

Paragrafi 2 parashikon karakteristikat e së drejtës, sipas skemës/modelit të shpjeguar më sipër, duke kërkuar që kufizimet (i) të parashikohen në ligj, (ii) për një qëllim të kufizuar dhe (iii) të jenë të nevojshme në një shoqëri demokratike, përpjesёtimore dhe jo diskriminuese (shih paragrafët 73 deri në 75). Por, ky nen pranon po ashtu që ushtrimi i lirisë së shprehjes "shoqërohet me detyra dhe përgjegjësi ". Këto janë fjalët që janë përdorur nga Gjykata, për shembull, për të justifikuar kufizimet lidhur me pjesëmarrjen e nëpunësve publicë në aktivitetet politike (Ahmed and others v. the United Kingdom).

Qëllimet e lejuara për kufizimet, formalitetet ose sanksionet e parashikuara në ligj janë:

  • Siguria kombëtare, integriteti territorial ose siguria publike;
  • Mbrojtja e rendit dhe parandalimi i krimit;
  • Mbrojtja e shëndetit ose e moralit;
  • Mbrojtja e reputacionit ose e të drejtave të të tjerëve;
  • Parandalimi i dhënies së informacionit të marrë në konfidencë;
  • Ruatja e autoritetit dhe paanshmërisë së gjyqësorit.

Disa nga shumë çështjet e gjykuara të lidhura me lirinë e shprehjes kanë pasur si objekt veprimet e policisë ose të zyrtarëve të tjerë që merren drejtpërdrejt me publikun. Zakonisht aplikimi lidhet ose me ligjet kombëtare të zbatuara, ose me veprimet e zyrtarëve të lartë, të prokurorëve ose të gjykatave në marrjen e vendimeve për të ndaluar shprehjen e opinioneve ose të ideve jo të mirëpritura, ose për ndjekjen penale dhe dënimin e njerëzve për shprehjen e tyre. Për policinë rruga më e sigurtë është të gabojë në lejimin e shprehjes së lirё, duke e kufizuar shprehjen e lirë vetëm kur ka arsye të forta, atëherë kur është i pranishëm njëri nga qëllimet e deklaruara, dhe kur kufizimi është përpjesёtimor dhe jo diskriminues. Edhe në rastet kur idetë janë ekstreme, shtypja e tyre kërkon justifikim të fortë. Kujdes i veçantë i duhet kushtuar lëshimit dhe ekzekutimit të fletëve për kontrollin e ambienteve të botuesve të gazetave; gazetarët gëzojnë të drejtën e mbrojtjes së burimeve të veta.

Download the abstract

  • Diminuer la taille du texte
  • Augmenter la taille du texte
  • Imprimer la page