për të informuar zyrtarët publikë mbi detyrimet që i rrjedhin shtetit nga Konventa Evropiane e të Drejtave të Njeriut

Ky instrument shpjegues ka për qëllim t’u ofrojë zyrtarëve të shteteve palë në Konventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut (më poshtë “Konventa”) informacion dhe udhëzime praktike për t’i pajisur ata me informacionin e nevojshëm për të respektuar të drejtat e njeriut të parashikuara në Konventë gjatë ushtrimit të detyrës, për të përmbushur detyrimet e shtetit që rrjedhin nga Konventa dhe, në këtë mënyrë, për të shmangur shkeljet e Konventës sa më shumë të jetë e mundur.

Kujt i drejtohet ky instrument shpjegues?

Instrumenti shpjegues u drejtohet kryesisht zyrtarëve që punojnë në sistemin e drejtësisë dhe personave përgjegjës për zbatimin e ligjit ose mohimin e lirisë së një personi. Më specifikisht, këta zyrtarë përfshijnë (por nuk kufizohen vetëm tek) policët, oficerët e burgjeve, oficerët e migracionit dhe punonjësit në institucionet psikiatrike, ose në institucionet e tjera që ofrojnë kujdes për personat vulnerabël.

Më gjerësisht, instrumenti shpjegues i drejtohet po ashtu çdo zyrtari që ndërvepron me publikun në mënyra që ngrenë çështje potenciale të të drejtave të Konventës, si për shembull punonjësit socialë, sekretarët dhe zyrtarë të autoriteteve licencuese.
Ky instrument shpjegues nuk është hartuar për gjyqtarët, avokatët ose për nëpunësit e lartë civilë, por për zyrtarët që janë "në skajin më delikat". Ai u drejtohet personave që nuk kanë njohuri ligjore të mëparshme.

Instrumenti shpjegues përmban posaçërisht:

  • Një udhërrëfyes për të drejtat që jepen nga Konventa dhe Protokollet e saj dhe detyrimet korresponduese të Shtetit, duke u munduar të ndjekë rendin e dispozitave në këto dokumente. Dispozitat të cilat dalin më shpesh në punën e zyrtarëve për të cilët është hartuar ky dokument janë trajtuar në shumë më tepër detaje sesa dispozitat që hasen më rrallë. Instrumenti shpjegues nuk synon të mbulojë të gjitha çështjet e mundshme, siç do të bëhej nga një tekst ligjor, por përqendrohet në mënyrë selektive tek çështjet më domethënëse dhe më shpesh të hasura.
  • Pyetjet dhe listat e çështjeve që duhet të kontrollohen nënvizojnë pika për t’u shqyrtuar, për t’u ardhur në ndihmë zyrtarëve që të vendosin nëse del një çështje potenciale mbështetur në Konvetë apo jo.

Konventa dhe si funksionon ajo

Konventa për të Drejtat dhe Liritë Themelore të Njeriut (titulli zyrtar i Konventës) është një traktat ndërkombëtar ndërmjet shteteve anëtare (aktualisht 47) të Këshillit të Evropës (institucion i cili nuk duhet të ngatërrohet me Bashkimin Evropian). Këshilli i Evropës është kirjuar pas Luftës së Dytë Botërore si organizatë ndërkombëtare për promovimin e demokracisë, të drejtave të njeriut dhe shtetit të së drejtës. Konventa është miratuar në vitin 1950. Shtetet janë të detyruara të respektojnë Konventën kur ato bëhen palë në Konvetë nëpërmjet ratifikimit të saj. Të gjitha shtetet anëtare e kanë ratifikuar Konventën.

Konventa ka disa Protokolle opsionale, të cilët i plotësojnë dispozitat e Konventës duke shtuar të drejta substantive që garantohen nga Konventa. Shtetet antare mund të vendosin nëse të pranojnë protokollet opsionale që garantohen nga Konventa. Shtetet anëtare mund të përzgjedhin t’i pranojnë protokollet opsionale nëpërmjet ratifikimit të tyre. Jo të gjitha shtetet palë i kanë pranuar të gjitha protokollet opsionale. Duhet të kontrolloni në faqen e internetit të Këshillit të Evropës (Europe Treaty Office website) për të parë se cilët Protokolle janë ratifikuar nga shteti juaj.

Ju lutem mbani parasysh: Ne ju ftojmë të na dërgoni sugjerime që mund të përmirësojnë përmbajtjen ose prezantimin e kësaj faqeje interneti. Ju lutem jepni informacion në formularin e kontaktit të dhënë për këtë qëllim.

 

 

 

Back Liria e mendimit, ndërgjegjes dhe fesë

Paragrafi 1 përmban dy pjesë:

  • të drejtën e pacilësuar për lirinë e mendimit, ndërgjegjes dhe fesë, e cila përfshin lirinë e ndryshimit të fesë ose besimit të dikujt;
  • të drejtën e cilësuar për të manifestuar fenë ose besimin e dikujt, vetëm ose me të tjerë, publikisht ose privatisht, nëpërmjet kultit, mësimdhënies, praktikave dhe kryerjes së riteve.

Vetëm e drejta e dytë është objekt i kualifikimeve të paragrafit 2.

Gjykata i është shmangur përkufizimit të "fesë dhe besimit" dhe ka pranuar shumë fe dhe besime si të pranueshme, jo vetëm besimet botërore me themele të forta, të tilla si Kristianizmi, Xhudaizmi dhe Islamizmi, por dhe fe dhe besime më të reja, të tilla si Dëshmitarët e Jehovait, dhe Shintologjinë. Ndërmjet besimeve, ajo ka pranuar pacifizmin, veganizmin dhe kundërshtimin e abortit, por jo avokacinë për vetëvrasje të asistuar.

Në përgjithësi mbrohen manifestimet e drejtpërdrejta të fesë dhe të besimit, për shembull, mbajtja e një kryqi, mbajtja e çallmave ose perçeve, ose mbajtja e dietave nga hebrenjtë, dhe jo manifestime të tërthorta, të tilla si shpërndarja e fletëpalosjeve pacifiste tek ushtarët përkundrejt deklarimit të parimeve pacifiste.

Paragrafi 2 ka formë të zakonshme.

Çdo kufizim i të drejtës duhet të parashikohet me ligj. Kështu, në rastin kur zyrtarët ndërprenë një takim të Dëshmitarëve të Jehovait të mbajtur në ambiente të marra me qira në mënyrë të ligjshme, kishte shkelje të Konventës (Kuznetsov and others v. Russia).

Qëllimet legjitime të renditura janë sigurimi publik, mbrojtja e rendit publik, shëndetit dhe moralit dhe mbrojtja e të drejtave dhe e lirive të të tjerëve.

Kufizimet që janë mbështetur përfshijnë:

  • ndalimin e mbajtjes së një kryqit nga një infermiere, pasi ai mund të shkaktojë një rrezik shëndetësor tek pacientët;
  • kufizimet tek veshjet fetare, veçanërisht veshja e perçeve islamike në shkolla ose në universitete, ku Gjykata i ka njohur diskrecion të gjerë qeverive për shkaqe të të drejtave dhe lirive të të tjerëve;
  • ndalimin e një të burgosuri nga kryerja e riteve fetare që i shqetësonte të tjerët.

Kufizimet e rrëzuara përfshijnë:

  • një person i ndjekur për "proselitizëm" kur ai thjesht kërkonte të bindte të tjerët për virtytet e besimeve të tij;
  • Një zyrtar që punonte në seksionin për regjistrimin e pasagjerëve në një kompani ajrore, i cili nuk lejohej të mbante një kryq për shkak të politikave të kompanisë;
  • Refuzimi i kërkesës së të burgosurit për një dietë pa mish.

Çështjet e besimit dhe të manifestimit të tij janë shpesh të debatueshme dhe të ndjeshme, veçanërisht në një shoqëri gjithmonë e më shumë pluraliste. Zyrtarët duhet të jenë të sigurt që kanë autoritet të qartë ligjor përpara se të zbatojnë kufizimet, si dhe që zbatojnë qëllimin legjitim në mënyrë përpjesёtimore.

Download the abstract

  • Diminuer la taille du texte
  • Augmenter la taille du texte
  • Imprimer la page