Davaya ilişkin genel bilgiler
İki kız kardeş, C.N. ve V. 1990’ların başında Burundi’de çıkan iç savaş sırasında ebeveynleri öldürülünce yetim kaldı. Aileleri, kızların Paris yakınlarında oturan Bay ve Bayan M’nin (enişte ve hala) yanına gitmesi ve onlarla yaşaması gerektiğine karar verdi.
Kız kardeşler Fransa’ya ulaştığında, Bay ve Bayan M. kızları soğuk bir bodruma yerleştirdi ve ücret vermeden ve izin hakkı kullandırmadan evişlerinde çalıştırdı. Daha küçük olan kız V. okula gitti ancak Bayan M. kızın öğlen yemeğini ya da otobüs ücretini ödemeyi reddetti.
Sosyal hizmetler durumdan haberdar edildi ve 1995 yılında polise kızların muhtemelen istismar edildikleri bildirildi. Bu şikayetten bir sonuç çıkmadı.
Bir çocuk haklarını koruma kurumunun yaptığı şikayetten sonra savcıların ceza soruşturması başlatması birkaç yılı aldı.
2007 yılında, bir Fransız Mahkemesi, Bay ve Bayan M.’yi, C.N. ve V.’yi olumsuz koşullarda yaşatmak ve çalıştırmak suretiyle içinde bulundukları kırılgan durumu istismar etmekten suçlu buldu. Bayan M. ayrıca V’ye fiili saldırıda bulunmaktan da ceza aldı.
Ancak, çiftin yaptığı temyiz başvurusunun ardından yüksek mahkeme kendilerini birinci suçlamadan akladı ve sadece Bayan M. hakkındaki fiili saldırı suçlamasını onayladı.