Ön bilgiler

Ana Mezga 14 yaşındayken Hırvatistan’dan ayrılarak Slovenya’ya yerleşti. Okula gitti, işe girdi ve iki çocuklu bir aile kurdu. Ancak 26 Şubat 1992’de, Slovenya’ya gelişinden oncu yıl sonra, 25.671 kişiyle beraber oturma izni otomatik olarak iptal edildi.

Slovenya’nın Yugoslavya’dan bağımsızlığını ilan ettiği 1991 yılından sonra, Slovenya’da yaşayan eski Yugoslav cumhuriyeti vatandaşlarına Slovenya vatandaşlığına geçmeleri için bir süre tanındı. Bayan Mezga’ya göre, kendisinin böyle bir şey yapması gerektiğine dair hiçbir fikri yoktu. Vatandaşlık hakkını almayanlar “daimi ikamet” haklarını – kendilerine bildirimde bulunulmadan otomatik olarak kaybettiler.

Birdenbire bu “silinmiş” insanlar Slovenya’da yaşayan yabancı vatandaşlar veya vatansız insanlar haline geldiler. Pek çoğunun belgeleri geri alındı, evlerinden tahliye dildiler, her hangi bir işte çalışamadılar veya seyahat edemediler, şahsi eşyalarını kaybettiler veya yoksulluk içinde yaşadılar.

Ana Mezga’ya göre kendisi işini kaybetti, oturduğu daire elinden alındı ve iki çocuğu kendisinden alınarak bakım evine gönderildi. Ana Mezga kaçak olarak çalışmaya başladı ve o nedenle sağlık sigortası yoktu. Bunun sonucunda iki çocuğunu hiç doktor yüzü görmeden dünyaya getirdi. Ana Mezga daha büyük yaşta olan dİğer iki çocuğunu kaybetmenin verdiği suçluluk duygusuyla birkaç kez intihar girişiminde bulundu.